ასეთი რამ, მეგონა, მხოლოდ წიგნებში ან ფილმებში ხდებოდა, მაგრამ მე თვითონ გავები ისეთ მახეში, რომელსაც თავი ვეღარ დავაღწიე და ახლა საშინელ მდგომარეობაში ვარ ჩავარდნილი. ყველაფერს შეულამაზებლად გიამბობთ და თქვენ განსაჯეთ, სწორად მოვიქეცი თუ არა.
მყავდა შეყვარებული, რომელსაც ნახევარი წელი ვხვდებოდი. ცოტა ჭირვეული და უხასიათო კი იყო, მაგრამ მიყვარდა და ვიტანდი მის პრეტენზიებს. არ მინდა, ახლა ჭორაობასავით გამომივიდეს, მაგრამ, ცოტა არ იყოს, მღლიდა მისი მარადიული უკმაყოფილება.
სულ თვალებში შევყურებდი და ვცდილობდი, მესიამოვნებინა, ირმასგან ერთ ღიმილსაც ვერ ვიმსახურებდი. რაც არ უნდა გამეკეთებინა, ყველაფერზე ცხვირს იბზუებდა. კარგ ხასიათზე, მხიარულ განწყობაზე თითქმის არ მინახავს, ძირითადად მოღუშული და წარბაწეული იყო.
ალბათ, იფიქრებთ, ასეთი გოგო რამ შეგაყვარაო. რა ვიცი, მაინც მიყვარდა და სულ ვცდილობდი, მისი გული მომეგო. იმედი მქონდა, ბოლოს მაინც დააფასებდა ჩემს მცდელობასაც და სიყვარულსაც. სხვათა შორის, ერთხელ მითხრა, მეც მიყვარხარ, მაგრამ ასეთი ხასიათი მაქვს და რა ვქნაო.
მოკლედ, ასე იყო თუ ისე, გადავწყვიტეთ, დავქორწინებულიყავით. ჩემი მშობლები შორიდან იცნობდნენ ირმას. არ ვიცი, ალბათ, იცოდნენ, მისი უხასიათობის შესახებ და ამიტომ დიდი ოვაციებით არ შეხვედრიან ჩვენს გადაწყვეტილებას.
დედაჩემმა მხოლოდ ის მითხრა, შენ თუ გიყვარს და დარწმუნებული ხარ, რომ მასთან ერთად ბედნიერი იქნები, ჩვენ ხმას არ ამოვიღებთო. ერთი სიტყვით, დავიწყეთ საქორწილო მზადება. ირმამ თავისი ერთ-ერთი დაქალი გამაცნო, რომელიც მისი მეჯვარე უნდა ყოფილიყო. მანამდე ტასო ერთხელ თუ ორჯერ მყავდა ნანახი.
პრაქტიკულად, არ ვიცნობდი. რაღაც საორგანიზაციო საქმეებზე მე, ტასოს და ჩემს მომავალ მეჯვარეს, შოთიკოს ერთად მოგვიწია სიარული და ერთ დღესაც, აღმოვაჩინე, რომ სწორედ ტასო იყო ის გოგო, „ოცნების ქალს“ რომ უძახიან.
თავიდან თავს არ ვუტყდებოდი, მერე კი მივხვდი, რომ უგონოდ შემიყვარდა ეს მხიარული, სათნო და ხალისიანი გოგო. სინდისი მქენჯნიდა, ვცდილობდი, დამერწმუნებინა თავი, რომ ეს მხოლოდ მეჩვენებოდა, მაგრამ, როცა მასა და ირმას შორის ვავლებდი პარალელს, ვგრძნობდი, როგორ თანდათან ვშორდებოდი ჩემს საცოლეს სულიერად.
მანამდე ხომ ვიყავი დარწმუნებული, რომ ირმა მიყვარდა. ახლა ერთმანეთს რომ ვადარებდი ტასოსადმი სიყვარულსა და ირმასადმი გრძნობას, ვხვდებოდი, რომ ნამდვილი სიყვარული მხოლოდ ახლა მეწვია. თან, ვგრძნობდი, არც ტასო იყო ჩემდამი გულგრილად, მაგრამ არ იმჩნევდა.
მერე ისე მოხდა, რომ მე და ირმამ რაღაც წვრილმანზე სერიოზულად ვიჩხუბეთ და, ჩემი დასჯის მიზნით, გამომიცხადა, აღარ გამოგყვები ცოლად, ჩვენ შორის ყველაფერი დამთავრდაო.
გამოგიტყდებით და, გულში გამიხარდა კიდეც. ის კი არა, მეშინოდა, არ გადაიფიქროს და არ შემირიგდეს-მეთქი.
ერთი სიტყვით, კარს მომდგარი ქორწილი ჩავშალეთ და ერთმანეთს სამუდამოდ დავემშვიდობეთ, რაღაც პერიოდი რომ გავიდა, ტასოს დავურეკე და სიყვარულში გამოვუტყდი, მაგრამ მან ახლოსაც არ გამიკარა, კარგადაც გამომლანძღა – ბიჭები ყველანი ერთნაირები ხართ.
შენთვის შეიძლება, ღალატი არაფერს ნიშნავს, მაგრამ მე ჩემს დაქალს არასდროს ვუღალატებო. დარეკვაც ამიკრძალა და შეხვედრაც.
მართალია, ასე მომექცა (რაშიც ნამდვილად ვერ გავამტყუნე), მაგრამ ნამდვილად ვიცი, მასაც ვუყვარვარ, რომ იტყვიან, ამას კანით ვგრძნობ.
იმედს ვიტოვებ, მოვა დრო, როცა ტასო გადალახავს წინააღმდეგობას საკუთარ თავში და ჩემთან შეხვედრაზე უარს არ იტყვის.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
ჯაბა, 27 წლის.
