ქმარს რომ ვუთხრა, შეიძლება მოკლას ან რამე სისულელე ჩაიდინოს. ჩემს დედამთილს კი რა დააჯერებს, რომ მე არ გამოვიწვიე ლუკა 16 წლის იყო, საცხოვრებლად თბილისში რომ ჩამოიყვანეს.
ჩემი დედამთილის დისშვილია, იმერეთის ერთ-ერთ რაიონში ცხოვრობს და რომელიღაც ნათესავმა სამსახური აქ უშოვა.
თავიდან ვითომ დროებით მოვიდა, 250 ლარი ჰქონდა ხელფასი და რომ გაუზრდიან, საცხოვრებლად ცალკე გადავაო.
მას შემდეგ ორი წელი გავიდა და ისევ ჩვენთან ცხოვრობს. სამოთახიან ბინაში მე, ჩემი მეუღლე, ორი ბავშვი და დედამთილ-მამამთილი ვცხოვრობდით. შემდეგ ლუკა შემოგვიერთდა.
დედამთილს ერთხელ ხუმრობით ვუთხარი, მგონი, ლუკა ჩვენთან დასახლდა-მეთქი.
ამაზე ძალიან გაბრაზდა. რა გინდა, ჩემი დისშვილი თვალებში გეჩხირებაო.
ეს ბიჭი მართლა არაფერს მიშლიდა, დილას რომ გავიდოდა, საღამოს ბრუნდებოდა სახლში, მაგრამ ბოლო დროს უცნაურად იქცევა.
სულ ცდილობს, მარტო დამიჭიროს სახლში და ათას კომპლიმენტს მეუბნება.
იმ დღეს მესიჯი მომწერა, დაანებე ამ შენს ქმარ-შვილს თავი და ცოლად გამომყევი, სადმე გავიქცეთ, რომ ვერავინ გვიპოვოსო.
თან დაამატა, ვერ ხვდები, რომ ამ სახლიდან შენ გამო არ მივდივარო. ბოლო სიტყვები რომ არ მოეწერა, ალბათ მეგონებოდა, რომ მესიჯი შეეშალა.
არაფერი მიმიწერია, არ ვიცი, როგორ მოვიქცე. ქმარს რომ ვუთხრა, შეიძლება მოკლას ან რამე სისულელე ჩაიდინოს. ჩემს დედამთილს კი რა დააჯერებს, რომ მე არ გამოვიწვიე.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია; წყარო: რეიტინგი