უკვე რამდენიმე წელია, სოფელში ვცხოვრობ და მყავს მოხუცი მეზობელი, დეიდა გულო. ის მარტოხელა ქალია. მიუხედავად იმისა, რომ მისი შვილები ქალაქში, არც ისე შორს ცხოვრობენ, ისინი იშვიათად სტუმრობენ მას, ”- ამბობს ქეთი.
ქალი მეზობელს დაუმეგობრდა, საღამოობით ხანდახან ერთად სვამდნენ ჩაის. ახლახან კი გულო ბებო ავად გახდა და ქეთი მასთან იყო, სანამ თავს უკეთესად არ გრძნობდა. ვინ იცის, რა შეიძლებოდა მომხდარიყო, რომ არა ის?
გულოს ქალიშვილმა ცოტა ხნის წინ მეორე შვილი გააჩინა. დედა ვერ მოინახულა. და საერთოდ,
გულო ბებოს ახლობლები იშვიათად სტუმრობდნენ. ვერც წაიყვანეს მოხუცი, რადგან ქალაქში პატარა ბინა აქვთ…
ბებია გალია ყოველ დღე მირეკავდა. ხან აფთიაქში წასვლას ითხოვდა, ხან მაღაზიისკენ მიმავალ გზაზე ვეკითხებოდი, სჭირდებოდა თუ არა რაიმე პროდუქტი.
სახლში შვილი და პატარა ოჯახი მყავს, ბევრი საქმე მქონდა, მაგრამ მარტოხელა მოხუცისთვის დროს მაინც ვპოულობდი.
როცა მეზობელი ავად გახდა, ორი კვირის განმავლობაში მის გვერდით ვიყავი და მასზე ვზრუნავდი, მოვამზადე მისთვის საჭმელი, დავასუფთავე, წავედი აფთიაქში.
გულო ბებოსთვის უფრო ახლობელი გავხდი და მან დაიწყო ჩემთან უფრო მეტი კომუნიკაცია, ისტორიების მოყოლა ცხოვრებიდან…
მოგვიანებით მისი ქალიშვილი და შვილები ჩამოვიდნენ, მას ჩემი შვილის თანატოლი შვილიშვილები ჰყავს და ჩემი შვილი, მიშო, მათთან სათამაშოდაც გადავიდა. მიშო რამდენიმე საათით მეზობლებთან იყო, მერე მოწყენილი მოვიდა და სიტყვაც არ უთქვამს“.
„როცა ბავშვს დავუწყე კითხვა, რაში იყო საქმე, მან მითხრა, რომ გულო ბებომ ბაღიდან მარწყვი დაკრიფა და შვილიშვილებს უმასპინძლა, მაგრამ მიშოს არც ერთი არ მისცა და არც სუფრაზე დაპატიჟა.
მერე სახლში შეწუხებული წამოვიდა, როცა დაინახა, რომ მთელმა ოჯახმა სუფრასთან ერთად დაიწყო სადილობა. მას შემდეგ მიშოს მეზობლის შვილებთან თამაშიც უფლებას აღარ ვაძლევდი.
ქალიშვილი გულოსთან ერთი კვირით დარჩა. მერე გოჭი დაკლეს, ქეიფი მოაწყვეს, ბებიას არც უფიქრია, ხორცის ნაჭერი გამოეგზავნა ჩემთვის.
ქალიშვილის წასვლიდან ორი საათის შემდეგ გულომ დამირეკა და მთხოვა მაღაზიაში წასვლა და კარაქისა და შაქრის ყიდვა. მე კი ვუპასუხე, რომ ჩემი ქალიშვილი უნდა მოსულიყო და მისთვის კენკრა დამეკრიფა…
იმ დღეს დაღლილი ვიყავი და სიტყვებს ვერ ვპოულობდი. გულო ბებო განაწყენებული იყო ჩემზე და ახლაც არ მელაპარაკება. მე არ ვბრაზდები მასზე, მაგრამ არც მოსამსახურედ ვარ დაქირავებული, რომ მხოლოდ საქმეები ვაკეთო და მადლობაც კი არ გადამიხადონ…
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
