ჩემს დაქალს, მე ვიტყოდი, უცნაური რამ შეემთხვა. ჰყავდა შეყვარებული, რომელსაც იმიტომ დაშორდა, რომ ის მშობლებმა ინგლისში გაუშვეს სასწავლებლად.
როგორც მოგვიანებით გავიგეთ, ზუკას დედას ანი არ მოსწონდა სარძლოდ და, ვერაფრით რომ ვერ დააშორა თავისი შვილი, ამ ხერხს მიმართა. მერე ისე მოხდა, რომ ანიმ სხვა ბიჭი გაიცნო და ერთმანეთი შეუყვარდათ.
არანაირი ურთიერთობა აღარ ჰქონდათ, სკაიპითაც კი აღარ ეკონტაქტებოდნენ ერთმანეთს. მეორე შეყვარებულთან, ნიკასთან, უკვე ქორწილზეც კი იყო მოლაპარაკებული, მაგრამ, ისე მოხდა, რომ ანი ორკვირიანი მივლინებით გაუშვეს სამსახურიდან ლონდონში.
დათქმული ჰქონდათ, რომ ჩამოვიდოდა, ჯვარსაც მერე დაიწერდნენ და ქორწილსაც გადაიხდიდნენ. მაგრამ, ალბათ, ბედის ირონიით, ანი ლონდონში ჩასვლის მეორე დღეს თავის პირველ შეყვარებულს შეხვდა და მთელი ის ორი კვირა მასთან ერთად გაატარა.
სიმართლე გითხრათ, არ ვიცი, მოხდა თუ არა რამე მათ შორის, მაგრამ, როდესაც ანი უკან ბრუნდებოდა (ცხადია, ზუკა აცილებდა), ზუსტად მაშინ, ტრაპთან რომ უნდა გასულიყო, ზუკამ ხელიდან გამოსტაცა ბილეთი და ნაკუწებად უქცია.
რა თქმა უნდა, ანი იმ რეისით ვერ გამოფრინდა. მერე კი ისე მოხდა, რომ კარგა ხანს დარჩა ლონდონში. აქ კი მშობლები და ნიკა ელოდნენ. თავიდან ანიმ ყველას ტყუილი უთხრა, აქ საქმის გამო მიწევს დარჩენაო, მაგრამ, კარგა ხანს რომ ვეღარ ჩამოვიდა, იძულებული გახდა, ეღიარებინა, რაც მოხდა.
ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ამბავი ატყდებოდა, ან ნიკა რა დღეში ჩავარდებოდა. ეს რომ ზუკას მშობლებმა გაიგეს (ალბათ, თავიანთი შვილისგან შეიტყვეს, რაც მოხდა), ახლა ამათ ატეხეს ერთი ამბავი – ძლივს ჩამოვაშორეთ ჩვენს შვილს და იქ ჩაკითხვა როგორ გაბედაო.
მერე აღმოჩნდა, ლონდონში ზუკას ანი რომ შეხვდა, ძველი გრძნობები განუახლდა და შეეცადა, ანი დაებრუნებინა, მაგრამ, როდესაც დედამისმა თბილისიდან დაუწყო შეტევები და ისტერიკები – მაგ გოგოს შერთვა არ გაბედო, თორემ ჩამოვალ და მანდ მოვიკლავ თავსო, ჩვენი გაინგლისელებული რომეო დაშინდა და იმის „ჩალიჩი“ დაიწყო, რომ ანის თვითონ მოესურვებინა თბილისში დაბრუნება და ასე იოლად დაეძვრინა თავი ამ სიტუაციიდან.
ანი მიხვდა, რომ მეორედ მოტყუვდა, ზუკას რომ დაუჯერა, უახლოეს რეისზე აიღო ბილეთი და თბილისში დაბრუნდა, ოღონდ, არავისთვის არ შეუტყობინებია.
რამდენიმე დღე გონზე მოსასვლელად დასჭირდა, მერე კი თავი ვალდებულად ჩათვალა, ნიკას შეხვედროდა და ყველაფერი აეხსნა, მაგრამ იმან ანის ნახვა არ ისურვა. საწყალმა გოგომ სამსახურიც დაკარგა.
მართალია, ალბათ, რამეს იშოვის, მაგრამ ძალიან ცუდად გრძნობს თავს. იცის, რომ არავის ბრალი არ არის, ამ დღეში რომ აღმოჩნდა და არც არავის აბრალებს საკუთარი თავის გარდა.
ძალიან უჭირს მორალურადაც და ფიზიკურადაც. დაქალები გვერდიდან არ ვშორდებით, მაგრამ, ჩემი აზრით, მისთვის ყველაზე საუკეთესო წამალი სამსახურის შოვნაა – საქმეზე რომ გადაერთვება, თავის სატკივარზე საფიქრელად ნაკლები დრო დარჩება.
ის ვაჟბატონი კი, ზუკა, ლონდონში კი არა, სადაც არ უნდა მიიღოს განათლება, მაინც ნაძირალა, „დედიკოს ბიჭი“ და ქალაჩუნა დარჩება და ვერც ვერასდროს ააწყობს ოჯახს, რადგან, ალბათ, ცოლის კოცნა რომ მოუნდება, მაშინაც თავის კიკიმორა დედიკოს დაურეკავს ნებართვის ასაღებად.
კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რომ, ვისაც შარვალი აცვია, ყველა არ არის კაცი.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
მაიკო, 27 წლის.