ასაკის მატებასთან ერთად, სულ უფრო ხშირად გრძნობთ დაღლილობას. და ეს არ არის მხოლოდ ფიზიკური დაღლილობაა. თუმცა არის ისეთი სიტუაციებიც, როდესაც ძალა და ენერგია გაქვთ, მაგრამ ამის გაკეთება არ გვსურს.
ხშირად იყო ხოლმე დღეები, როცა უბრალოდ სამსახურის შემდეგ სადმე გასვლა შემეძლო, მეგობრები მენახა, მეზობელთან გავსულიყავი, მაგრამ ამის ნაცვლად მთელი დღის განმავლობაში ვიწექი ხოლმე.
მეგონა, ჩემი მუდმივი დაღლილობა ასაკის გამო იყო, რადგან სერიოზული დაავადებები არ მაქვს. კარგად ვჭამ, ჭარბი წონა არ მაქვს. დიახ, და მე სხვებს ვუყურებ – ჩემებიდან ზოგი მეგობარი ბორბლებივით ტრიალებს და მათ აქვთ სრული ძალა. საერთოდ არ ეტყობათ ასაკი, საერთოდ ვერ გრძნობენ ამას..
კითხვა მიყვარს და ცოტა ხნის წინ წიგნი წავაწყდი, რაც ფსიქოლოგიასთან იყო დაკავშირებული. ზუსტი სახელი არ მახსოვს, ბევრი წავიკითხე და შეიძლება არც მახსოვს სახელები.
მაგრამ სწორედ ამ წიგნიდან მივხვდი, რაც ცხოვრების ენერგიას მართმევდა. როდესაც ამ ნივთების მოშორება დავიწყე, შევამჩნიე, რომ სულ უფრო უკეთესად ვხდებოდი – და გუნება – განწყობილება გამომიკეთდა, ძალა მომემატა. ახლა სამსახურის შემდეგ შემიძლია ტორტი გამოვაცხო ან სასეირნოდ წავიდე.
- და აი რამ განაპირობა ჩემი სიცოცხლისუნარიანობა:
– ტელევიზია და ახალი ამბები. როცა სახლში ვარ, ტელევიზორი ყოველთვის ჩართულია. რეგულარულად ვუყურებდი ახალ ამბებს. დამეთანხმებით, რომ იქ მოსმენილი თითქმის ყველაფერი უარყოფითია. თქვენ უყურებთ რა ხდება ქვეყანაში, მსოფლიოში და გუნება-განწყობილება მუდმივად გიფუჭდებათ.
და რა გავაკეთე მე? მე ახალი ამბების ყურება შევწყვიტე. გარკვეული პერიოდის შემდეგ კი შევამჩნიე, რომ გუნება-განწყობილება რადიკალურად შემეცვალა, ამის პარალელურად კი სასიცოცხლო ენერგიაც გამიუმჯობესდა.
– და რა თქმა უნდა შვილები. ისინი უკვე ზრდასრულები არიან, მაგრამ მე მაინც მუდმივად ვღელავ მათზე. თუ ჩემი ქალიშვილი ერთი დღე მაინც არ დარეკავს, საშინლად აფორიაქებული ვარ და საშინელი აზრები მაწუხებს. წიგნი დამეხმარა იმის გაგებაში, რომ ჩემი შვილები უკვე მომწიფდნენ და მათ საკუთარი ცხოვრება ჰქონდათ.
ეს შედარებით რთული იყო, თუმცა ვცდილობდი, რომ შვილებისთვის დეტალურად არ გამომეკითხა მათი ოჯახური ამბები, არ ჩავძიებოდი, თუ არ დამირეკავდნენ დაუსრულებლად არ ველოდი მათ ზარებს და პირიქით, მე თვითონ ვურეკავდი..
– უაზრო ჩურჩული, სხვისი პრეტენზიების და პრობლემების მოსმენა. ბევრი მეგობარი მყავს, საღამოობით ხშირად გამოვდივარ ეზოში, ვსხდებით და ვსაუბრობთ. მანამდე ვერც კი ვამჩმნევდი, რომ ძირითადად ნეგატივზე ვმსჯელობთ. თითქმის არასდროს ვსაუბრობდით მხიარულ და სახალისო ამბებზე.
ზოგი მათგანი გამუდმებით შემომჩივის. ჩვენ არაფერ სასარგებლოს არ განვიხილავთ. ასეთ ხალხთან ურთიერთობა შევწყვიტე, თუ ისინი ჩემთან წუწუნს დაიწყებენ, სასწრაფოდ ვცვლიდი თემას. რაც უფრო ნაკლებ განვიხილავ ნეგატივს, მით უკეთესად და მშვიდად ვარ.
რა თქმა უნდა, ყველა ეს ცვლილება წამიერად არ მომხდარა. მაგრამ რამდენიმე თვეში ჩემი მდგომარეობა რადიკალურად შეიცვალა. მუდმივად კარგ განწყობაზე ვარ, დაღლილობასაც ნაკლებად ვგრძნობ და სიცოცხლისგან ბევრად მეტ ბედნიერებას ვიღებ.
თქვენც ცადეთ.
თუ მეთანხმებით გაუზიარეთ პოსტი მეგობრებს და გაგვიზიარეთ თქვენ აზრი კომენტარებში.
