საყვარელმა მამაკაცმა საშინლად მომატყუა და ორსული მიმატოვა.. თუმცა ამის გამხელა არავისთვის შემიძლია..

ზოგადად, ბუნებით ცივი ადამიანი ვარ. ბრმად არავის ვენდობი და მით უმეტეს, უცხო ადამიანს. ზუკა შემთხვევით გავიცანი. იმ დღეს გამოცდა ჩავაბარე, თან ჩემი დაქალის ნიშნობა იყო და განსაკუთრებულად გამოპრანჭული ვიყავი.

სახლში ფეხით მიმავალმა შევნიშნე ქუჩაში, საპირისპირო მხრიდან მოდიოდა. არ ვიცი, როგორ, მაგრამ ხელიდან ტელეფონი დამივარდა, ასფალტზე დაეცა და გატყდა. დახრილი რომ ვკრეფდი მის ნაწილებს, მოვიდა, ისიც დაიხარა და თან მითანაგრძნობდა და თან ისეთი თვალებით მიყურებდა, მოვინუსხე.

მითხრა, არ ინერვიულო, გოგონი, მამაჩემის მეგობარს აქვს ტელეფონების მაღაზია, თუ წამოხვალთ, გავაკეთებინებ, ახალივით იქნებაო.

არც კი ვიცი, როგორ ვენდე უცხო ადამიანს, დავთანხმდი, გავყევი და ტელეფონი მაღაზიაში დავტოვე გასაკეთებლად. ზუკამ მითხრა: შენ რატომ უნდა იარო, ხვალ მე ავიღებ და სახლთან მოგიტან, უბრალოდ, მისამართი მითხარიო. მოკლედ, არც ტელეფონის გაკეთების საფასური გადამახდევინა და მეორე დღეს, დათქმულ დროს, სახლთანაც მომიტანა.

იმ დღიდან ყოველდღე მწერდა და მირეკავდა. მერე შეხვედრები დავიწყეთ. არც კი მიფიქრია, მეკითხა, ჰყავდა თუ არა ცოლ-შვილი. ეს აზრადაც არ გამივლია.

რადგან მე მხვდებოდა და ერთად რომანტიკულ დღეებს ვატარებდით, ვფიქრობდი, შეყვარებული არ ჰყავს და მე მოვეწონე-მეთქი. საკმაოდ თბილი, მოსიყვარულე, უღალატო და კარგი ბიჭის შთაბეჭდილებას ტოვებდა. რას წარმოვიდგენდი, თუ მატყუებდა.

როცა შემიყვარდა, მასზე ოცნება და ფიქრი დავიწყე და მაქსიმალურად ვენდე, სწორედ, მაშინ გავიგე სიმართლე – ცოლი და პატარა შვილი ჰყოლია, ნაჩხუბარი ყოფილა და ის გოგო, დროებით მშობლებთან გადასულა საცხოვრებლად. ესეც შემთხვევით გავიგე მისი მეგობრისგან, რომელიც თავად გამაცნო.

ზუკა რომ ტელეფონზე სალაპარაკოდ გვერდით გავიდა, მან ჩუმათ მითხრა: რომ გაკვირდები, კარგი გოგო ხარ, არ მინდა, მოტყუებული დარჩე, არ გამცე და გეტყვი, რომ ზუკას ცოლიც ჰყავს, შვილიც, უბრალოდ, დროებით ნაჩხუბრები არიან და შერიგებასაც მალე გეგმავსო. ეს ამბავი რომ გავიგე, უკვე გვიანი იყო – სამი კვირის ორსული ვიყავი.

რასაკვირველია, მისი ძმაკაცის ნათქვამი არ მითქვამს საყვარელი მამაკაცისთვის, რადგან მეგონა, ცოლი არ უყვარდა, არ შეურიგდებოდა და მასთან მხოლოდ შვილის გამო ექნებოდა ურთიერთობა, მაგრამ შევცდი. რამდენიმე დღე რომ არ გამოჩნდა, დავურეკე. გაციება და სიცხე მოიმიზეზა და ისევ არ გამოჩნდა, მაშინ გამიჩნდა ეჭვი, რომ ცოლს შეურიგდა.

რამდენიმეჯერ ჩემს ზარსაც არ უპასუხა, მაგრამ მერე მომწერა, ზარი ვერ გავიგე, მაპატიეო. მერე, მოწერებიც შეწყვიტა და მის ძმაკაცს რომ დავურეკე, მითხრა: ხომ გაგაფრთხილე, ცოლს შეურიგდა და ერთად არიან, მისი დაბრუნების იმედი ნუ გექნებაო. ვთხოვე, შემხვედროდა და მისთვის მაინც მეთქვა სიმართლე. მინდოდა, მას სცოდნოდა, რომ ორსულად ვიყავი და ამ საიდუმლოს სხვას ვერ ვანდობდი.

დამთანხმდა, შემხვდა და რომ ვუთხარი, ორსულად ვარ-მეთქი, ისე დაიბნა, სახეზე ფერი დაკარგა. ვერც ძმაკაცი გაამტყუნა და ვერც მე მითხრა რამე. უბრალოდ, ერთსა და იმავეს იმეორებდა: ხომ გაგაფრთხილე, ხომ გითხარიო.

მას შემდეგ დრო გავიდა. ზუკამ ძმაკაცისგან იცის, რომ ბავშვს ველოდები, მაგრამ არც მოდის და არც ტელეფონზე მირეკავს. უკვე სამი თვის ვხდები და როდემდე დავუმალავ ჩემს ოჯახს ამ ამბავს, არ ვიცი.

წარმოდგენაც არ მსურს, რა ამბავს ატეხენ ჩემი მშობლები და ძმა, ამას რომ გაიგებენ. გადაწყვეტილი მაქვს, არ ვთქვა ვინ არის ჩემი შვილის მამა, რომ ჩემმა ძმამ და მამაჩემმა ცემით არ მოკლან. კი არ მეცოდება, უბრალოდ, არ მინდა, ჩემები შარში გავხვიო, თორემ ნამდვილად ღირსია.

თუმცა, ბოლოს და ბოლოს, მხოლოდ მისი ბრალი ხომ არაა? მე მიყვარდა, ჩემი ნებით ვენდე და ისე გავაბი მასთან რომანი, არც კი ჩავეძიე მისი ცხოვრების დეტალებს. ამას ჩემს ოჯახის წევრებს ვერ ვეტყვი. უბრალოდ, გადაწყეტილი მაქვს, მალე გავუმხილო, რომ შევცდი, შემიყვარდა, მოვტყუვდი და ბავშვს ველოდები. სულ მალე მუცელიც დამეტყობა და დამალვასაც რაღა აზრი აქვს.

ვიცი, გადაირევიან, მაგრამ მათი ხასიათიდან გამომდინარე, ისიც ვიცი, სახლიდან ორსულს არ გამაგდებენ და არც ბავშვს გაიმეტებენ. ზუკას კი ღმერთი მიუზღავს სამაგიეროს.

მის ცოლ-შვილზე კი, არასოდეს ვიტყვი ცუდს, რადგან, ისედაც დასჯილები არიან, ასეთი მატყუარა ქმარი და მამა რომ ჰყავთ. უბრალოდ, მისი ცოლი მეცოდება, რადგან ადამიანის ბუნებას ვერაფერი ცვლის. მისმა ქმარმა დღეს მე მომატყუა, რასაკვირველია, ცოლიც, ხვალ სხვას მოატყუებს, შეაყვარებს თავს, ყოველთვის კი კოკა წყალს არ მოუტანს და იმ ადამიანსაც დაღუპავს და ცოლსაც.

გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..

სოფო, 24 წლის. წყარო: სტატია მომზადებულია ჟურნალ თბილისელებში გამოქვეყნებული წერილის მიხედვით..

ყურადღება: ფოტო პირობითია;