„ქმარმა იქამდე მიმიყვანა და ისეთ რამეს მაბრალებს შეიძლება, თავი მოვიკლა…”

ჩემმა ქმარმა ერთი საერთო მეგობრის დაბადების დღიდან მომიტაცა. წესიერად არც კი ვიცნობდი და, ცხადია, არც მიყვარდა. ამიტომ, კატეგორიულად არ მინდოდა, მასთან დარჩენა. იმდენი ვიბრძოლე, უკან დავაბრუნებინე თავი. იმ პერიოდში ერთი ბიჭი მიყვარდა. იმის შიშით, გიამ კიდევ არ მომიტაცოს-მეთქი, იმ ჩემს შეყვარებულთან ერთად გავიპარე. სამი დღე ვიყავით ერთად, მერე კი ის ძარცვის გამო დაიჭირეს.

თურმე, ავარდნილი და უბედურის ერთი ყოფილა, მე კი არაფერი ვიცოდი. მოკლედ, ჩასვეს ციხეში და შემომითვალა, მე ნუღარ დამელოდები, შენს გზას ეწიეო. საშინელ დეპრესიაში ჩავვარდი, თავის მოკვლაც კი ვცადე, მაგრამ, მომისწრეს და გადამარჩინეს. სწორედ ამ პერიოდში ისევ გამოჩნდა გია და ისევ მომიტაცა.

მე უკვე არჩევანი აღარ მქონდა და დავთანხმდი ცოლობაზე, მაგრამ, პატიოსნად გამოვუტყდი ყველაფერში. გიაზე ამ ამბავმა, რა თქმა უნდა, ძალიან იმოქმედა, მაგრამ, რადგან არაფერი დამიმალავს, მითხრა, ჩემთვის შენს წარსულს მნიშვნელობა არ აქვს.

მე შენ მიყვარხარ და იმას, რაც ახლა მიამბე, დავივიწყებ, არასდროს წამოგაძახებო. ასე შევუღლდით. რამდენიმე წელი მართლაც მშვიდობიანად და ბედნიერად ვცხოვრობდით, მაგრამ, უკვე რამდენიმე თვეა, გია მომენტს არ უშვებს ხელიდან, წამომაძახოს და დამაყვედროს – შემეცოდე და ნამუსახდილი ქალი იმიტომ შეგირთეო.

ჯერჯერობით ეს არავის გაუგონია – არც მის მშობლებს და არც ჩვენს შვილებს, მაგრამ ქმარი სულ მემუქრება, თუ ჭკვიანად არ იქნები, საქვეყნოდ მოგჭრი თავსო.

რას გულისხმობს ამ „ჭკვიანად მოქცევაში“ ვერ ვხვდები, რადგანაც ისედაც არაფერზე ვეწინააღმდეგები არც მას და არც დედამთილ-მამამთილს, თევზივით მაქვს წყალი პირში ჩაგუბებული და მონად ვარ ქცეული.

ამ წერილსაც იმიტომ გწერთ, მინდა, გავაფრთხილო გია (პირადად თქმას ვერ ვბედავ, თანაც, ვიცი, რომ თქვენს რუბრიკას კითხულობს ხოლმე): თუ მართლა ასე გამწირა, პირდაპირ სახლის წინ მოვიკლავ თავს და თან წერილს დავტოვებ, ქმარმა მაიძულა ამის ჩადენა, რადგან უწესობას მაბრალებდა-მეთქი.

გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია.. ასევე გაგვიზაირეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..

მადონა, 34 წლის.

წყარო: “თბილისელები”