რამდენიმე თვის წინ ქმრის საკუთარმა დამ საკუთარ დედას წაართვა სახლი და არაფერი დაუტოვა. მე და ჩემმა მეუღლემ გადავწყვიტეთ, ის ჩვენს სახლში გადმოგვეყვანა და ბავშვის ოთახი დავუთმეთ.
თამარა,როდესაც ჩვენთან ერთად ცხოვრობდა, ისე იქცეოდა როგორც ნამდვილი სტუმარი.
ის საკმაოდ ჭკვიანი და კარგად აღზრდილი ქალია, არც ერთ ზედმეტ სიტყვას არ იტყვის და არც საუბარში ჩაერევა. ის ძალიან ინტელიგენტი და კეთილია. მას მცირე პენსია ჰქონდა და ქალიშვილმა ანამ რატომღაც დედა ამ მდგომარეობაში დატოვა და გაქრა.
თამარა თითქმის ყოველთვის იჯდა თავის ოთახში, არავის აწუხებდა და არ უშლიდა ხელს,სადილის დროსაც გვქონდა მცირე პრობლემები-მას ჩვენთან ერთად ჭამისაც კი ერიდებოდა, ის ძალიან მორცხვი იყო, თუმცა ამის მიზეზი არ არსებობდა.
მე და ჩემი მეუღლე მას ძალიან კარგად ვექცეოდით. მას უკვე რამდენჯერმე უთხრეს, რომ ასე არ უნდა იქცეოდეს მაგრამ არაფრის მოსმენა არ სურდა.ყოველთვიურად მაძლევდა ფულს თავისი მცირე პენსიიდან. დავარწმუნე, რომ არ იყო საჭირო ვკითხე, რომ თავი ისე ეგრძნო როგორც საკუთარ სახლში, მაგრამ არა!
ჩვენი გაცნობის დღიდან ის ძალიან კარგად მექცეოდა და არასდროს უთქავმს ჩემთვის ცუდი. ასევე ვექცეოდი მეც, გარდა ამისა, მე მისი უზომოდ მადლიერი ვიყავი ისეთი ადამიანის აღზრდის გამო როგორიც ჩემი ქმარია.
როდესაც ჩვენ სახლში არ ვიყავით, მან დაალაგა სახლი, გაასუფთავა ყველაფერი და სადილიც მოამზადა მთელი ოჯახისთვის. მაგრამ თავს ცუდად გრძნობდა – თავს ზედმეტად თვლიდა.
ყოველთვის ამბობდა რომ ის ჩვენს სახლში სტუმარია და შესაბამისად იქცეოდა. შემდეგ მე და ჩემმა მეუღლემ მისთვის სახლის ყიდვა გადავწყვიტეთ.
მალე იგი თავის ახალ სახლში შევიდა და ვერ დაიჯერა.ის ტიროდა არ სჯერა რომ ეს მისი სახლი იყო:
– ეს ჩემი სახლია? არ ხუმრობთ? სიმართლეა?
რამდენიმე თვის შემდეგ მისი ქალიშვილი ანა შვილთან ერთად მივიდა მის სახლში. რამდენიმე დღის განმავლობაში მის სახლში ცხოვრების შემდეგ, მიხვდა, რომ აქედან ვერაფერს მიიღებდა. როდესაც გაიგო რომ სახლი ჩემი ქმრის სახელზე იყო დარეგისტრირებული, ისევ ისე გავქრე, როგორც ადრე.
გთხოვთ მოიწონეთ და გააზიარეთ სტატია, ასევე გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..
ყურადღება: ფოტო პირობითია
