სამხრეთ აფრიკა არის ლითიუმ-იონური ელემენტების, იაფი კობალტის მოპოვების საბადო. მათ იყენებენ სმარტფონებში, ნოუთბუქებსა და ელექტრომობილებში ისეთი კომპანიები, როგორიცაა Apple, Samsung და წამყვანი მანქანების მწარმოებლები.
მაიამბა სიდიკი არის მაღაროში მომუშავე კაცო, რომელიც პლანეტის ერთ – ერთი ყველაზე მდიდარ საბადოში მუშაობს ყველაზე ღარიბ ქვეყანაში. მაიამბა სიდიკს წარმოდგენა არ აქვს იმ როლის შესახებ, რომელსაც ეს საწარმო ასრულებს.
როგორც კი მზე ამოვა, მან ნიჩაბი და ჩაქუჩი აიღო იმ ოთახის იმ კუთხიდან, სადაც ის ცოლ-შვილთან ერთად ცხოვრობს. შემდეგ კი იცვამს მტვრიან ტანსაცმელს და იმ დღეს ის მაღაროში მუშაობას გეგმავს მთელი დღის და მთელი ღამის განმავლობაში.
ის მიწისქვეშა გვირაბებში იძინებს. არ არსებობს სამრეწველო იარაღები ან თუნდაც ჩაფხუტი თავის დასაცავად, მიუხედავად იმისა, რომ მაღაროს კედლების ჩამოშლა მუდმივი და ფატალური რისკია.
მუშები, მათ შორის 4 წლის ბავშვები, მუშაობენ მკაცრ და საშიშ პირობებში.
დადგენილია, რომ კონგოს 100000 მაღაროელი ხელით ათობით მეტრის სიღრმეში ნაღმებს თხრიან, უსაფრთხოების მცირე ზომებიც კი არ არის გათვალისწინებული.
აქ ხშირია დაზიანებები და გარდაცვალებაც კი. გარდა ამისა, ტოქსიკურობის გამო, ადამიანებს უვითარდებათ რესპირატორული და რეპროდუქციული პრობლემები.
მაღაროებიდან კობალტი მიდის ერთ კომპანიაში, ჩინეთის Congo DongFang International Mining, რომელიც ამზადებს ელემენტებს ისეთი პროდუქტებისთვის, როგორიცაა iPhone.
მაგრამ მთელი ეს ფუფუნება მიიღება განსაკუთრებულ ფასად: ბავშვები მაღაროებში მუშაობენ. ხალხი იღუპება, ნაღმები აბინძურებს გარემოს.
სახელმწიფო ძალიან ღარიბია რაიმე ზომების მისაღებად. კომპანიებს, სავარაუდოდ, არ შეუძლიათ თავი აარიდონ კონგოში მუშაობას – მსოფლიოს სჭირდება ის, რაც ქვეყანას აქვს.
