იგი დღემდე პატივს მიაგებს გმირის ხსოვნას. ცხრა წლის სკოლის მოსწავლეს მიჰქონდა ყვავილები ინგლისელი ჯარისკაცის საფლავზე, რომელიც მას არასდროს შეხვედრია.
ვილმეინ რიკენმა პატივი მიაგო ჯარისკაცს უილიამ ედმონდს გერმანელების ჩაგვრისგან განთავისუფლებისათვის და ბრძოლაში თავგანწირვისთვის. ქალბატონი რიკენი, რომელიც ახლა 84 წლისაა, კვლავ სტუმრობს ჯარისკაცის საფლავს თავის სოფელში.
წელს ჯარისკაცის გარდაცვალებიდან 75 წელი შესრულდება. ოპერაციის პირველ დღეს მას გერმანელმა სნაიპერმა ესროლა ზურგში, მას შემდეგ რაც გერმანიის მიერ ოკუპირებულ ჰოლანდიაში მტრის ხაზის მიღმა თვითმფრინავი ჩამოაგდო.
როდესაც იგი 27 წლის ასაკში კვდებოდა მისი ბოლო სიტყვები, რომელიც მან თავის ორ ამხანაგს უთხრა იყო : “უთხარი ჩემს ცოლს, რომ მე ის მიყვარს და მას ოდესმე კიდევ შევხვდები“
იგი დაკრძალეს ჰოლანდიის სოფელ ოსტერბეკის სამხედრო სასაფლაოზე. არნემიდან დასავლეთით სამი მილის მანძილზე მდებარეობს, სადაც ქალბატონი რიკენ მშობლებთან და დასთან ერთად ცხოვრობდა
ომის დროს, 35000-ზე მეტი ბრიტანელი, პოლონელი და ამერიკელი მედესანტე და პარაპლანერი ნიდერლანდებში დაეშვა, რათა უზრუნველყონ მდინარე რაინის გადაღმა მთავარი ხიდები მეორე მსოფლიო ომში გამარჯვებისთვის.
ქალბატონ რიკონს არასდროს ავიწყდება, თუ როგორ აიძულეს ხუთი დღის განმავლობაში დამალულიყო მამის საკონდიტროს ქვეშ არსებულ პატარა მარანში, ხოლო მათი სახლის გარშემო სასტიკი ბრძოლები მიმდინარეობდა.
საბოლოოდ, გერმანელმა ჯარისკაცმა შეანგრიეს სარდაფის კარი, უბრძანეს დაეტოვებინათ ის და იარაღის მუქარით გაიყვანეს გარეთ, რადგან ეჭვი ჰქონდა, რომ ისინი მოკავშირეთა ჯარებს მალავდნენ.
ისინი გაათავისუფლეს. მაგრამ გამოცდილებამ, ისევე როგორც მათ ბაღში მოგვიანებით ნაპოვნმა ოთხმა სხეულმა, წარუშლელ შთაბეჭდილება დატოვა ქალბატონ რიკენზე.
ომის დასრულების შემდეგ, სკოლის მოსწავლეები წაიყვანეს გმირების საფლავებზე პატივის მისაგებათ, რიკენმა ყვავილები პირველად ინგლისელი ჯარისკაცის საფლავზე დატოვა, ის ახლა ყოველ წელს მიდის ჯარისკაცების საფლავზე და ტოვებს იქ ყვავილებს, ის თვლის რომ ვალდებულია ეს გააკეთოს, რადგან მათ გადაარჩინეს მისი და სხვა მრავალი ადამიანის ოჯახები.
