,,საკუთარი ფეხით ასულა სასწრაფოში… მოწამვლაზე ჩვენც გვაქვს ეჭვი” – რას ჰყვება ვანო ნადირაძის თანამებრძოლი?

ვანო ნა­დი­რა­ძის უახ­ლო­ეს­მა მე­გო­ბარ­მა და თა­ნა­მებ­რძოლ­მა ლაშა ძა­გა­ნაშ­ვილ­მა გუშინდელი დღე გაიხსენა, როდესაც ვანო ნადირაძე შეუძლოდ გახდა და გარდაიცვალა.

რო­გორც ლაშა ძა­გა­ნაშ­ვი­ლი წერს, ვანო პრო­ტა­სივ ია­რის ქუ­ჩა­ზე იმ­ყო­ფე­ბო­და, როცა თავი შე­უძ­ლოდ იგ­რძნო და დახ­მა­რე­ბა ითხო­ვა – ,,ძა­ლი­ან ცუ­დად ვარ და მომ­ხე­დეთ“ – მის­წე­რა მან მე­გობ­რებს.

შემ­დე­გი მე­სი­ჯით კი სა­კუ­თა­რი ად­გილმდე­ბა­რე­ო­ბა გა­ა­ზი­ა­რა და და­წე­რა: ,,სას­წრა­ფო გა­მო­ი­ძა­ხეთ“.

მე­გობ­რებ­მა სას­წრა­ფო დახ­მა­რე­ბა ოპე­რა­ტი­უ­ლად გაგ­ზავ­ნეს აღ­ნიშ­ნულ ლო­კა­ცი­ა­ზე და თა­ვა­დაც სწრა­ფად გა­ე­მარ­თნენ და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის ად­გი­ლის­კენ, თუმ­ცა ად­გილ­ზე მი­სუ­ლებს ვანო უკვე გარ­დაც­ვლი­ლი დახ­ვდათ.

ნა­დი­რა­ძის გარ­დაც­ვა­ლე­ბი­დან რამ­დე­ნი­მე სა­ათ­ში, მის­მა მე­გობ­რებ­მა გა­მოთ­ქვეს ეჭვი, რომ ვიცე-პოლ­კოვ­ნი­კი ვანო ნა­დი­რა­ძე შე­საძ­ლოა მო­ე­წამ­ლათ.

ვანო ნა­დი­რა­ძე მე­ცხრეა ,,კო­დო­რი-2007“ ოპე­რა­ცი­ის მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი­დან, რომ­ლე­ბიც სა­ეჭ­ვო ვი­თა­რე­ბა­ში და­ი­ღუპ­ნენ.

მერ­ვე ყო­ფი­ლი სპეც­რაზ­მე­ლი და ოპე­რა­ცი­ის მო­ნა­წი­ლე იყო შარ­შან თბი­ლის­ში, ბო­ჭორ­მის ქუ­ჩა­ზე Battleground-ში მომ­ხდა­რი აფეთ­ქე­ბის დროს და­ღუ­პუ­ლი სამი ადა­მი­ა­ნი­დან ერთ-ერთი – 2008 წლის ომის გმი­რი, პოლ­კოვ­ნი­კი იური ლო­მი­ძე. 2017 წელს ვანო ნა­დი­რა­ძემ ინ­ტერ­ვიუ მის­ცა “რუს­თა­ვი-2“-ს. ის მი­იჩ­ნევ­და, რომ შემ­თხვე­ვით გა­დარ­ჩა, მხო­ლოდ იმი­ტომ, რომ “კო­დო­რი 2007“-ის მო­ნა­წი­ლე­ებ­ზე გა­მო­ცხა­დე­ბუ­ლი ნა­დი­რო­ბი­სას, ანუ 2015 წელს, როცა რამ­დე­ნი­მე მო­ნა­წი­ლე ერ­თმა­ნე­თის მი­ყო­ლე­ბით და­ი­ღუ­პა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ იყო. ის ასე­ვე ამ­ბობ­და, რომ ამა­ვე პე­რი­ოდ­ში გარ­კვე­უ­ლი სა­ეჭ­ვო მოქ­მე­დე­ბე­ბი მის მი­მარ­თაც გან­ხორ­ცი­ელ­და, თუმ­ცა, უკვე უკ­რა­ი­ნა­ში…

Ambebi.ge-ს ლაშა ძა­გა­ნაშ­ვი­ლი ესაუბრა:

,,კი­ე­ვის ცენ­ტრში, არის ასე­თი ბარი – ,,პე­ჩერსკი”. იქ ვი­ჯე­ქით 5 თუ 6 კაცი, მათ შო­რის ვა­ნოც, ჩვენ ჩაი დავ­ლი­ეთ, ცხო­ნე­ბულ­მა ვა­ნომ ყავა. კარ­გა ხანს ვი­სა­უბ­რეთ, სამ­ხედ­რო თე­მა­ტი­კა­ზე. ვანო ძა­ლი­ან კარგ ხა­სი­ათ­ზე იყო. რომ და­ვი­შა­ლეთ, მე შინ წა­მო­ვე­დი, ქა­ლა­ქის ცენ­ტრი­დან 19 კი­ლო­მეტრში ვცხოვ­რობ. ჯერ კი­დევ გზა­ში ვი­ყა­ვი, მის­გან შე­ტყო­ბი­ნე­ბა რომ მო­მი­ვი­და, – “ძა­გან, ცუ­დად ვარ, მიშ­ვე­ლეო…”. ჩემ­თან ერ­თად კი­დევ ერთი ჩვე­ნი სა­ერ­თო მე­გო­ბა­რი იყო, რო­მელ­მაც რუ­სუ­ლი ძა­ლი­ან კარ­გად იცის. რო­გორც კი ნა­წერს დავ­ხე­დე, პირ­ვე­ლი რაც გა­ვა­კე­თეთ, მა­შინ­ვე სას­წრა­ფო­ში დავ­რე­კეთ. ვა­ნო­საც კი არ გა­და­ვუ­რე­კეთ, რომ დროს არ დაგ­ვე­კარ­გა. მი­ვა­წო­დე ინ­ფორ­მა­ცია, – ამა და ამ ტრა­სა­ზე, სამ­ხედ­რო მან­ქა­ნა­ში ზის სამ­ხედ­რო პირი, რო­მელ­საც გული აწუ­ხებს – მეთ­ქი და მა­შინ­ვე ჩვენც იმა­ვე მი­მარ­თუ­ლე­ბით გავ­ქან­დით. 12-დან 15 წუთ­ში მი­ვე­დით ად­გილ­ზე და ვხე­დავთ ასეთ კადრს – ვანო ზის სას­წრა­ფოს მან­ქა­ნა­ში. ჯერ ხე­ლოვ­ნუ­რი სუნ­თქვა ჩა­უ­ტა­რეს, მერე რა­ღაც დე­ნებ­ზე შე­ა­ერ­თეს, ამას გარ­და ათა­სი რამ გა­და­უს­ხეს… გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დის შემ­დეგ, მან­ქა­ნი­დან გად­მო­ვი­და ერთ-ერთი ექი­მი და გვი­თხრა, რომ ვერ გა­და­ვარ­ჩი­ნე­თო…

გა­მოვ­კი­თხეთ, პირ­ვე­ლი რიგ­ში ის ვკი­თხეთ, თუ რა ვი­თა­რე­ბა­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს ავ­ტო­მო­ბი­ლი­დან სას­წრა­ფო­ში. რო­გორც გვი­თხრეს, ვანო სა­კუ­თა­რი ფე­ხით გად­მო­სუ­ლა მან­ქა­ნი­დან და სას­წრა­ფო­შიც თა­ვად ასუ­ლა.

ერთ-ერ­თმა ექიმ­მა გვი­თხრა, – მთლად ჭარ­ხა­ლი­ვით წი­თე­ლი იყო, მაგ­რამ ლა­პა­რა­კი შე­ეძ­ლო, გვი­თხრა, – გული მა­წუ­ხებ­სო. სას­წრა­ფოს სკამ­ზე რომ დამ­ჯდა­რა, ექი­მებს ისევ უკი­თხავთ, ახლა რო­გორ გრძნობ თავ­სო და ვა­ნოს უთ­ქვამს, – აი, ახლა ვგრძნობ, რომ გო­ნე­ბა უნდა დავ­კარ­გოო და კი­დეც გა­ი­თი­შაო.

ერ­თა­დერ­თი, რა­ზეც თა­ვად ექი­მებ­მა გა­ა­კე­თეს მი­ნიშ­ნე­ბა – მან­ქა­ნა­ში ჩაყ­რი­ლი რედ­ბუ­ლის ძა­ლი­ან ბევ­რი ქილა და სი­გა­რე­ტის ნამ­წვე­ბი იყო. სა­ფერ­ფლე სულ სავ­სე იყო. გვი­საყ­ვე­დუ­რეს კი­დეც, ამ კაცს გული რომ აწუ­ხებ­და, რა­ტომ არა­ვინ ურ­ჩი­ეთ, რედ­ბუ­ლი, თა­ნაც ასე­თი დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით არ მი­ე­ღოო ან ამ­დე­ნი სი­გა­რე­ტის მო­წე­ვა რო­გორ შე­იძ­ლე­ბო­დაო?

გული აწუ­ხებ­და და შა­ქა­რიც ჰქონ­და. მო­წამ­ვლა­ზე ჩვენც გვაქვს ეჭვი – არ ვი­ცით, ჩვენ­თან შეხ­ვედ­რამ­დე ვინ­მე ნახა თუ არა… ვცდი­ლობთ, ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვარ­კვი­ოთ. თუმ­ცა, ვი­ცით, რომ ჯან­მრთე­ლო­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი ჰქონ­და. მალე ექ­სპერ­ტი­ზა ყვე­ლა­ფერს და­ად­გენს. მე თვალ­და­ხუ­ჭულს მენ­დო­ბო­და, ოჯა­ხის წევ­რე­ბი­ვით ვი­ყა­ვით”, – ამბობს ის.

წყარო: Ambebi.ge